En wanneer u hoort van oorlogen en geruchten van oorlogen, word dan niet verschrikt, want dit moet gebeuren, maar het is nog niet het einde. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen aardbevingen zijn in verscheidene plaatsen en er zullen hongersnoden zijn en onlusten. Deze dingen zijn het begin van de weeën. Past u op uzelf; want ze zullen u overleveren aan raadsvergaderingen, en in de synagogen zult u geslagen worden; en u zult voor stadhouders en koningen geplaatst worden omwille van Mij, tot een getuigenis voor hen. En het Evangelie moet eerst gepredikt worden aan alle volken.

– Markus 13:7-10

De juiste focus vinden

Begin deze maand zijn wij (en onze bagage) alweer goed toegekomen in Thailand. Na twee dagen oriëntatie op het OMF kantoor aldaar, reden we door naar Lopburi, een kleinere stad, twee uur ten noorden van Bangkok. Hier kregen we een ingericht huis toegewezen, waar we de komende 12 maanden mogen wonen. De dag nadien begon de week oriëntatie op het Lopburi Language Centre (LLC), het taal- en cultuurstudiecentrum van OMF, waar we nog een week later (met onze vrienden uit Singapore, zie foto onder rechts) ook onze taalstudie startten.

In deze periode, herinnerde God, door Zijn Woord, ons eraan waarom we hier zijn: het prediken van dit Woord en Zijn reddende genade. Zeker op de moeilijkere dagen (en die zijn er zeker), mogen we ons daaraan vasthouden: God is het waard om in Thailand te zijn.

Een nieuwe cultuur, een nieuwe manier van ‘thuis voelen’

We worden er momenteel aan gewend dat bijna alles anders is: het eten, het verkeer, de taal, de omgangsvormen. Soms grappig, soms helemaal niet te begrijpen, soms heel frustrerend. Bijna elk moment van de dag is een potentieel leermoment, wat best intensief is. Als we de poorten van ons huis open doen (foto onder, eerste huis rechts), worden we door de buren geobserveerd. Ons doel is ook voor hen een getuige te zijn van onze Heer. Wilt u meebidden dat we mogen leren dat onze focus hier moet zijn? Bij God, bij ons gezin, bij het leren kennen van deze nieuwe cultuur, deze nieuwe manier van thuis voelen?

(Zag u trouwens het huisaltaar op het einde van onze straat? Er brandt altijd wierook, er staan verse bloemen en er ligt voedsel om de geesten van het huis gunstig te stemmen. In ruil daarvoor beschermen de geesten het huis en zijn inwoners.)

Daniel Training: is dat leren om te bidden?

Op dit moment volgen we dus Daniel Training (DT), een programma dat is ontworpen om nieuwe zendelingen te helpen in hun eerste jaar met training in taal en cultuur. Kunt u raden waarom het Daniel Training heet? Toen Daniël en zijn vrienden in ballingschap naar Babylon werden gevoerd, moesten ze drie jaar lang onderwijs krijgen en de literatuur en taal van de Chaldeeën onderwijzen. Aan het einde van de drie jaar dat ze voor de koning stonden, ontdekte hij dat ze tien keer beter waren in wijsheid en begrip dan de magiërs en tovenaars die zich in zijn koninkrijk bevonden. Ze moesten de tijd nemen om de taal en cultuur echt te leren om de wijsheid en kennis die God hen had gegeven over te brengen. De DT hoopt hier dus zendelingen in staat te stellen adequaat en goed te kunnen communiceren en geeft ons ook praktische handvaten om de cultuur te begrijpen en onze plek hierin te kunnen vinden. Per dag hebben we allebei twee vastgelegde lesuren (individueel met een docent), en twee uur zelfstudie. De bedoeling is dat we dan ook nog thuis studeren, en vooral ook praktisch oefenen, als we bijvoorbeeld naar de markt gaan.

Double Trouble

Tijdens onze lesuren gaan de kinderen in de voormiddag naar de opvang op onze school, in het Thai. Het is best grappig om te horen dat (vooral Hannah) sommige dingen beter onthoudt dan ons, en verschillende kleuren en dieren zo in het Thai kan zeggen. Momenteel zijn er ook drie andere kinderen, waarmee ze heerlijk kunnen spelen.

In de namiddag proberen we even aan school te werken. Gelukkig zijn onze kleuters heel blij met lekker knutselen, boekjes lezen en spelletjes spelen. Ons huis heeft geen buitenruimte, dus hun energie kwijt geraken, is soms even zoeken. Ook de warme temperaturen zijn niet altijd uitnodigend om buiten te rennen. Het is soms even rijden, maar de eerste speeltuinen zijn ondertussen gevonden!

Dank- en Gebedspunten

We prijzen de Heer

Voor een goede aankomst in Lopburi.
Voor een huis, een auto en dagelijkse voorziening.
Voor een goede start van het DT programma.
Voor een goede gezondheid van ons gezin.
Voor een ( Religious Affairs ) visum voor Jesse (geldigheid 1 jaar)! Als alles goed gaat, kunnen we dit volgende week ophalen. Nadien kunnen de afhankelijkheidsvisa van Katrien en de kinderen (geldigheid initieel 3 maanden; nadat Jesse zijn work permit heeft, wordt het aangepast) worden aangevraagd.

Wilt u bidden?

Voor een voorspoedige afhandeling van alle visa-aanvragen.
Voor een nieuwe voorzitter (NL) en praktische helpers (BE) voor het thuisfrontteam.
Voor meer individuele partners en kerken die met ons op weg willen gaan zodat we aan 100% begrotingsdekking kunnen geraken (maandelijks tekort van 420 euro).
Voor het settelen in ons nieuwe huis en de Thaise cultuur.
Voor aandacht voor God en elkaar in ons gezin, en voor ons huwelijk in deze best veeleisende tijd.